Age of Decay

Gdy nastał pierwszy wiek Ery Rozkładu, tysiące przedstawicieli Pięciu Ras przybyło na granicę Allandornu, Urshau i Durgemn. Zło bowiem wciąż czaiło się na południu i zachodzie, dlatego ważne persony tamtych czasów podjęły decyzję o budowie potężnych umocnień, które miały oddzielić zwyrodniałe krainy od reszty Isellonu.
Rozpoczęły się więc lata ciężkich prac.
By chronić Mur elfy wybudowały Wieżę, z której ciskano gromy na wrogów i zaklęcia ochronne na Airung. Wokół baszty z czasem poczęły wyrastać okazałe krasnoludzkie kamienice, gnomskie warsztaty, ludzkie domostwa.
Tak powstało miasto zwane Kirn ( w języku krasnoludów słowo to oznacza strażnicę ), które z jednej strony ochrania Mur, a z trzech pozostałych szare, kamienne fortyfikacje. Do grodu można dostać się przez okazałą Bramę Wschodnią, lub przez Wrota Żaru.
Wychodząc przez Bramę widać trawiastą równinę i majaczące w oddali lasy, zaś po rozwarciu czarnych i ciężkich Wrót oczom istot ukazuje się promieniujące gorącem morze piasku.
Zaiste, Kirn jest łącznikiem między dwoma zupełnie różnymi światami, ale samo również stanowi odrębną krainę.
Pełne jest pokrytych pyłem, brukowanych, ciasnych uliczek, z których spoglądają na siebie wyniosłe domostwa o (najczęściej) pobielonych ścianach, posiadające niewielkie, nierównomiernie rozłożone okna i płaskie dachy. Myliłby się jednak ten, kto oceniałby owe domy po zewnętrznym wyglądzie. Wewnątrz są to często istne pałace. Pośrodku miasta znajduje się spory rynek, cały oblepiony straganami i gwarem licznych stworzeń (który zanika na kilka klepsydr, gdy nadchodzi czas gorącego południa). Tam też leżą obalone resztki opuszczonej Wieży, która zawaliła się w czasie ostatniego trzęsienia ziemi. Warto też wspomnieć o znajdującym się przy rynku, wielkim, marmurowym pałacu, który należy do Rządcy Kirn
(wybieranego co pięć lat przez wolnych mieszkańców, obecnie Rządcą jest Allandorczyk zwący się Fannard). Krasnoludy po dziś dzień są dumne z tej wspaniałej budowli, one to bowiem ja zaprojektowały i wzniosły. Dobrobyt temu miastu zapewniły pokłady złota (teraz już doszczętnie zużyte), które setki lat temu odkryto w korycie pobliskiej rzeczułki Kanros, toczącej swe brudne wody ku Ires. Dzięki nim w mieście kwitł i kwitnie handel, a królowie Allandornu rozdają kolejne przywileje obywatelom tej metropolii.