Age of Decay

Gdy nasta³ pierwszy wiek Ery Rozk³adu, tysi¹ce przedstawicieli Piêciu Ras przyby³o na granicê Allandornu, Urshau i Durgemn. Z³o bowiem wci¹¿ czai³o siê na po³udniu i zachodzie, dlatego wa¿ne persony tamtych czasów podjê³y decyzjê o budowie potê¿nych umocnieù, które mia³y oddzieliÌ zwyrodnia³e krainy od reszty Isellonu.
RozpoczĂŞÂły siĂŞ wiĂŞc lata ciĂŞÂżkich prac.
By chroniÌ Mur elfy wybudowa³y Wie¿ê, z której ciskano gromy na wrogów i zaklêcia ochronne na Airung. Wokó³ baszty z czasem poczê³y wyrastaÌ okaza³e krasnoludzkie kamienice, gnomskie warsztaty, ludzkie domostwa.
Tak powsta³o miasto zwane Kirn ( w jêzyku krasnoludów s³owo to oznacza stra¿nicê ), które z jednej strony ochrania Mur, a z trzech pozosta³ych szare, kamienne fortyfikacje. Do grodu mo¿na dostaÌ siê przez okaza³¹ Bramê Wschodni¹, lub przez Wrota ¯aru.
WychodzÂąc przez BramĂŞ widaĂŚ trawiastÂą rĂłwninĂŞ i majaczÂące w oddali lasy, zaÂś po rozwarciu czarnych i ciĂŞÂżkich WrĂłt oczom istot ukazuje siĂŞ promieniujÂące gorÂącem morze piasku.
Zaiste, Kirn jest ³¹cznikiem miêdzy dwoma zupe³nie ró¿nymi œwiatami, ale samo równie¿ stanowi odrêbn¹ krainê.
Pe³ne jest pokrytych py³em, brukowanych, ciasnych uliczek, z których spogl¹daj¹ na siebie wynios³e domostwa o (najczêœciej) pobielonych œcianach, posiadaj¹ce niewielkie, nierównomiernie roz³o¿one okna i p³askie dachy. Myli³by siê jednak ten, kto ocenia³by owe domy po zewnêtrznym wygl¹dzie. Wewn¹trz s¹ to czêsto istne pa³ace. Poœrodku miasta znajduje siê spory rynek, ca³y oblepiony straganami i gwarem licznych stworzeù (który zanika na kilka klepsydr, gdy nadchodzi czas gor¹cego po³udnia). Tam te¿ le¿¹ obalone resztki opuszczonej Wie¿y, która zawali³a siê w czasie ostatniego trzêsienia ziemi. Warto te¿ wspomnieÌ o znajduj¹cym siê przy rynku, wielkim, marmurowym pa³acu, który nale¿y do Rz¹dcy Kirn
(wybieranego co piĂŞĂŚ lat przez wolnych mieszkaĂącĂłw, obecnie RzÂądcÂą jest Allandorczyk zwÂący siĂŞ Fannard). Krasnoludy po dziÂś dzieĂą sÂą dumne z tej wspaniaÂłej budowli, one to bowiem ja zaprojektowaÂły i wzniosÂły. Dobrobyt temu miastu zapewniÂły pokÂłady zÂłota (teraz juÂż doszczĂŞtnie zuÂżyte), ktĂłre setki lat temu odkryto w korycie pobliskiej rzeczuÂłki Kanros, toczÂącej swe brudne wody ku Ires. DziĂŞki nim w mieÂście kwitÂł i kwitnie handel, a krĂłlowie Allandornu rozdajÂą kolejne przywileje obywatelom tej metropolii.