Age of Decay

Wznoszące się wśród poszarpanych, pustynnych skał Ozlug pełni rolę stolicy, a zarazem państwa - miasta orków, którzy gromadzą się tu od wieków. Nie są oni jednak jedynymi jej mieszkańcami, bowiem orkowie, będący ludem wojowniczym i do walk skorym, przez rozliczne lata swej niebanalnej historii podbijali rozmaite tereny, niewoląc jednocześnie ich ludność, której potomkowie żyją po dziś dzień w Ozlug. Samo miasto, będące zlepkiem bezładnych, glinianych chałup, przeplatających się gdzieniegdzie z prymitywnymi świątyniami pustynnych bożków, wśród których prym wiedzie osławiony Smiruk, potężny tytan o głowie byka, i ciele atlety, oraz wszlakimi placami i placykami, na których kwitnie orkowy handel i rzemiosło, rządzi się własnymi prawami, dyktowanymi przez lokalnych tyranów, których jest zwyczajnie zbyt wielu, by mówić o jakimkolwiek formalnym władcy. Panuje tu głód srogi i bieda, co zawdzięcza się zerowemu zainteresowaniu rządzących ich własnymi poddanymi. Zwykle dążą oni jedynie do tego, aby zdobyć jak największą ilość samic i złota, podobnie jak i cały orkowy naród, co prowadzi jednak do licznych konfliktów, oraz towarzyszących im bitew i rozbojów. Bezprawie - tak najlepiej określić to, co dzieje się w mieście, czemu jednak zdaje się przeczyć ogromna, wcale okazała, kamienna arena, na której od wieków przelewa się krew ku uciesze ludu! Zaś co do niego samego - pierwsi orkowie, jak zwykło się mówić, przybyli daleko, zza gór, mówi się, że jeszcze przed Erą Rozkładu, gdy możliwa była lądowa podróż między dzisiejszymi kontynentami. Podobno, jak przynajmniej mówią kapłani Smiruka, orkowego bóstwa, czczonego też przez gobliny, które od orków się wywodzą i Ozlug również zamieszkują, przed wiekami zdarzyła się bitwa między jakimiś prastarymi tytanami, noszącymi dziś miano Dziewięciu, i będącymi po dziś dzień uznawani za zaprzysiężonych wrogów orkowej rasy, oraz samym Smirukiem, który w walce, mimo iż wygranej, stracił swą prawą rękę, nie chcąc jednak, aby zmarnowało się jego święte ciało, a i widząc zniszczenia, jakie dokonały się w Eregondzie za sprawą owej okrutnej wojny, postanowił ulepić z niej swych nowych wyznawców, którzy odtąd mieli czcić jego święte imię, i zaludniać nowe ziemie, by głosić wiarę w moc tytana. Co do samych Dziewięciu - przeżyli oni owo straszne starcie, i są nadal czczeni, jednak każdy, kto wyznaje potęgę choćby jednego z nich, jest automatycznie uznawany przez innych za wroga, i eliminowany, najczęściej poprzez rozczłonkowanie, by okazać ból, jaki musiał ponieść Smiruk, by stworzyć ich rasę. Istnieje bowiem Dziewięć potężnych plemion, które nadal walczą z głównym nurtem wiary, i wszystkie mają swą siedzibę gdzieś w Ozlug, choć, jak zwykło się mówić, starannie ukrytą...