Age of Decay

RuszyÂłeÂś Âżwawo w stronĂŞ bramy wejÂściowej do miasta. Nie spotkaÂłeÂś dotychczas nikogo kto by Ci mĂłgÂł przeszkodziĂŚ. Kiedy juÂż myÂślaÂłeÂś, Âże masz szczĂŞÂście, ku twemu przeraÂżeniu przy bramie staÂło dwĂłch straÂżnikĂłw, uzbrojonych w halabardy. W dodatku zauwaÂżyli ciĂŞ i teraz patrzÂą siĂŞ na ciebie. Prawdopodobnie jesteÂś zbyt daleko by rozpoznali w tobie jeszcze rasĂŞ.

RuszyÂłeÂś w stronĂŞ bramy. StraÂżnicy obserwowali przez caÂły czas twoje poczynania. Kiedy siĂŞ zbliÂżyÂłeÂś do bramy, myÂślaÂłeÂś, Âże ciĂŞ rozpoznajÂą, jednakÂże nie zareagowali przez co bez problemu wyszedÂłeÂś z miasta.
Lepiej jak najszybciej st¹d odejœÌ...

(mĂłw proszĂŞ w pierwszej osobie...tak jakoÂś dziko kiedy mĂłwisz to w trzeciej...)

Tak wiĂŞc ruszyÂłeÂś goÂściĂącem w stronĂŞ Zielonych WzgĂłrz. StraÂżnicy nawet siĂŞ nie wysilali by siĂŞ odwrĂłciĂŚ. Noc byÂła ciemna, jednakÂże jako Mroczny elf doskonale widziaÂłeÂś w takich warunkach. GoÂściniec byÂł wyjÂątkowo dobrze zbudowany. Kamienie starannie zostaÂły wyÂłoÂżone i zabudowane.
Woko³o goœciùca znajdowa³a siê pola uprawne. Mija³y klepsydry, a ty nadal brn¹³eœ w kierunku Gildii.
Nagle zauwaÂżyÂłeÂś, Âże z przeciwnej strony ktoÂś nadchodziÂł. MiaÂł czarny pÂłaszcz...tak czarny jak noc, przez co ledwo go ujrzaÂłeÂś.

Dystans miêdzy wami zmniejsza³ siê, a kiedy zmala³ do 5 stóp, postaÌ zatrzyma³a siê i spojrza³a na ciebie. Mia³ czerwony oczy i blad¹ skórê. Mia³eœ pewnoœÌ. To mroczny elf.
-Chwa³a Curpusowi! -Wykrzykn¹³, po czym utkwi³ w tobie wzrok.

Mroczny popatrzyÂł na ciebie z pogardÂą.
-Jak œmiesz odzywaÌ siê w jêzyku tych obrzydliwych ludzi?!....i po co Ci widzieÌ gdzie ja idê, hê??? - Wykrzykn¹³, po czym rozgl¹dn¹³ siê i ponownie utkwi³ w tobie wzrok.

Mroczny papatrzyÂł siĂŞ na ciebie ze zdziwieniem. Kiedy mijaÂłeÂś go gwaÂłtownie siĂŞ odwrĂłciÂł.
- Hej! Mam do ciebie pytanie. Widzia³eœ mo¿e tego elfa? - Wyci¹gn¹³ pergamin na którym zarysowany by³ portret jakiegoœ elfa. Mia³ blad¹ skórê, czarne w³osy, a na sobie mundur stra¿nika. Pod portretem by³o napisane:
"Poszukiwany: Eluniar Velendarwen, byÂły straÂżnik Labirros. Ostatni raz widziany: Las koÂło Labirros. Za dostarczenie go Âżywego lub martwego: 300 sztuk zÂłota. "
-ChĂŞtnie bym go dorwaÂł...ale  nie mogĂŞ go znaleŸÌ. Prawdopodobnie chowa siĂŞ w Alarei, HA! Cykor. - UÂśmiechn¹³ siĂŞ szyderczo.

- Za co? Ha, to jest dobre! Najpierw do³¹czy³ do stra¿y dziêki ksiêciowi, potem gdy dosta³ ca³y sprzêt dla stra¿nika, uciek³ z miasta wszêdzie siaj¹c panike magi¹. I zabi³ 2 stra¿ników, a 4 mocno rannych. ¯a³uje, ¿e tego nie widzia³em... -Uœmiechn¹³ siê z b³yskiem w oczach.
KamieĂą przypominaÂł z wyglÂądu brudny krysztaÂł i miaÂł dziwnÂą rune na sobie.
Nagle wyczu³eœ niewyobra¿alnie wielki pok³ad z³ej energii u mrocznego. Obserwuj¹c go zauwa¿y³eœ, ¿e nosi nie wielki plecak, przypominaj¹cy pojemnik. I w³aœnie tam wyczu³eœ Ÿród³o energii. Có¿ tam mo¿e byÌ?

Zdziwi³ siê po czym uœmiechn¹³ siê szyderczo.
- Ale¿ oczywiœcie... - Otworzy³ pojemnik i...wylecia³a z niego czarna, lataj¹ca kula wytwarzaj¹ca wokó³ siebie coœ jak otch³aù ciemnoœci i emanuj¹cy potê¿n¹ mroczn¹ energi¹, od której a¿ odskoczy³eœ.
- Oto mĂłj Efris...masz prawo siĂŞ baĂŚ, ale nie martw siĂŞ...pĂłki go karmie nic ci nie zrobi. - Po czym zrobiÂł jakiÂś dziwny gest i zauwaÂżyÂłeÂś, Âże "Efris" lekko siĂŞ powiĂŞkszyÂł.

Mroczny skrzywiÂł siĂŞ.
- Có¿...nawet ja musze u¿ywaÌ od czasu do czasu tego zawszonego jêzyka. Co do znaleŸnienia Efrisa...to brutalnie trudne, ale mo¿esz go stworzyÌ. - Zbli¿y³ siê do ciebie. - Je¿eli bêdziesz posiadaÌ w sobie bardzo du¿o z³ej energii i z³apiesz Ifrisa, wówczas mo¿e stworzy siê Efris... Po tych s³owach nast¹pi³a taka ciemnoœÌ, ¿e nawet ty nic nie zobaczy³eœ. Us³ysza³eœ jeszcz: "Niech prowadzi ciê Curpus!" i zapad³a cisza...zosta³eœ sam.

Tak wiĂŞc ruszyÂłeÂś dalej. Praktycznie nic siĂŞ nie dziaÂło przez caÂłe 5 klepsydr, oprĂłcz tego pieprzonego orÂła ktĂłry wpieprzyÂł siĂŞ w drzewo.
ZauwaÂżyÂłeÂś, Âże zbliÂżaÂł siĂŞ Âświt, a nadal nie byÂło widaĂŚ Zielonych WzgĂłrz.
W tym momencie wyskoczyli z krzakĂłw w twojÂą stronĂŞ dwa nizioÂłki. MiaÂły czarne pÂłaszcze z czerwonym inkaustem.
- ZabiÌ i ograbiÌ!!!! - Krzycza³y piskliwym g³osem, dzier¿¹c jakieœ dziwne sztylety.
Kiedy pierwszy z nich zaatakowa³ uda³o ci siê w porê odskoczyÌ. Drugi zacz¹³ szar¿owa³ w twoj¹ strone, ale siê wywali³.
WyglÂądaÂło to bardzo, ÂżenujÂąco.

Uderzaj¹c nizo³ka lask¹, zauwa¿y³eœ, ¿e kamieù na czubku zaœwieci³ siê i us³ysza³eœ ³ami¹c¹ siê koœÌ.
ZdaÂłeÂś sobie sprawĂŞ, Âże albo to sÂą magowie, albo majÂą przy sobie coÂś magicznego...
Ten drugi, ostro siê przestraszy³, jednak¿e po chwili popatrzy³ na ciebie z ¿¹dz¹ krwi.
NajwyraŸniej nic sobie nie robili z twoich s³ów.
Nizio³ek, który mia³ z³aman¹ nogê i zwija³ siê z bólu, wzi¹³ swój sztylet i...wbi³ go sobie w klatke!
Ku twemu przera¿eniu nie pad³, nie umar³, tylko wsta³ i zacz¹³ z opêtanym œmiechem iœÌ w twoj¹ stronê.
Jego towarzysz patrzyÂł z maniakalnym uÂśmieszkiem na to wszystko.

ZrobiÂłeÂś jak chciaÂłeÂś, uderzenie byÂło potĂŞÂżne i prawdopodobnie zÂłamaÂło krĂŞgosÂłup. Ale nie upuÂściÂł sztyletu...tylko szybkim ruchem wbiÂł Ci go w brzuch.
Zach³ysn¹³eœ siê od si³y uderzenia i bólu kiedy stal wbi³a siê Ci w cia³o. Poczu³eœ jak krew sp³ywa po twoim ciele. Nizio³ek szybko wyj¹ sztylet odskoczy³, po czym nastawi³ sobie krêgos³up i znowu zacz¹³ siê œmiaÌ. Jego towarzysz nadal nic nie robi³, tylko sta³ z za³o¿onymi rêkami.
Tymczasem rana, ktĂłra byÂła za duÂża niÂż powinna byĂŚ, bolaÂła mocno, ale udaÂło ci siĂŞ przeÂłamaĂŚ bĂłl.
SpojrzaÂłeÂś na przeciwnikĂłw w celu znalezienia jakiegoÂś wyjÂścia. I wÂłaÂśnie w tej chwili zauwaÂżyÂłeÂś 2 bardzo ciekawe rzeczy.
Pierwsza, ¿e jakieœ 4 s¹¿nie za nizio³kami znajduje siê...cia³o jakiegoœ Norda! Mo¿e warto by by³o to wykorzystaÌ?
Druga, to doszed³eœ do wniosku i¿ je¿eli, ten...sztylet wbity w cia³o nie pozwala umrzeÌ, to musi mieÌ jak¹œ runê lub kryszta³, z którego bierze siê ta energia, bo nie wyczu³eœ u nizio³ów nawet krzty energii.
Tak wiĂŞc to tylko kwestia czasu, aÂż sam umrze.
Mimo wolniê uœmiechn¹³eœ siê. Ma siê ten ³eb nie od parady...

-3PÂŻ
Otrzymujesz nowÂą rangĂŞ: TrzeÂźwy umysÂł(+1 przy testach na inteligencje, kiedy walczy)

ZaklĂŞcie siĂŞ udaÂło. Po chwili w twojej rĂŞce pojawiÂła siĂŞ przedziwna kula, bĂŞdÂącÂą duszÂą Norda, gotowÂą do zapieczĂŞtowania.
Tak jak sÂądziÂłeÂś, na sztyletach byÂły malutkie diamenty. WiĂŞc byÂła to tylko kwestia czasu.
Nagle nizioÂłek przestaÂł siĂŞ ruszaĂŚ, a jego towarzysz wyglÂądaÂł na zdenerwowanego.

Otrzymujesz:
- Dusza Norda

UdaÂło siĂŞ! Dusza weszÂła do laski. Na lasce pojawiÂł siĂŞ znak, oznaczajÂący: "Smocza siÂła". WyczuÂłeÂś wibracje od mocy jakiej teraz posiada.
Natomiast nic nie zauwaÂżyÂłeÂś, i sytuacja siĂŞ nie zmieniaÂła. ZbliÂżaÂłeÂś siĂŞ o nizioÂłkĂłw.

(Tak wiêc, zauwa¿y³em parê b³êdów w KP.
1.Nie masz wybranych czterech umiejĂŞtnoÂści zaklinacza. Wybierz sobie cztery i sobie dopisz.
2.Nie Âśpiesz siĂŞ i nie dopisuj sobie do KP, czegoÂś zanim Ci nie odpiszĂŞ. Popraw sobie do laski(smocza siÂła +4k)
3.Napisz sobie obok zaklĂŞĂŚ ile kosztujÂą KP i ofiarĂŞ(jeÂżeli trzeba).
4.Range zapisz sobie obok napisu "Rangi:", a nie pod. Tak to powinno byĂŚ:
Rangi: TrzeÂźwy umysÂł(+1 przy testach na inteligencje, kiedy walczy)

To tyle, popraw, ju¿ Ci odpisa³em wiêc przynajmniej jedna umiêjêtnoœÌ zaklinacza u ciebie to musi byÌ "Smocza si³a" :). )

Nagle, kiedy by³eœ bardzo blisko, nizio³ek z wbitym sztyletem upad³ na ziemie i prawdopodobnie umar³. Jego towarzysz, w furii popêdzi³ w twoj¹ stronê jednak¿e, by³eœ szybszy. Szczêka Ci opad³a kiedy odkry³eœ co teraz potrafi laska. Nizio³ek wylecia³ w powietrze jakieœ 3 s¹¿nie, po czym upad³ z ³oskotem.
Nie sÂądziÂłeÂś, Âże to tak silne. NizioÂłek oczywiÂście umarÂł na miejscu. WyglÂąda na to, Âże wygraÂłeÂś.

Za pokonanie dwĂłch dziwnych nizioÂłkĂłw: +8PD!

PrĂłbowaÂłeÂś zabraĂŚ sztylet, jednakÂże w tym momencie wszystkie sztylety eksplodowaÂły. GdybyÂś nie zareagowaÂł wczeÂśniej, prawdopodobnie byÂś nie przeÂżyÂł. Jednak mimo szybkiej reakcji, otrzymaÂłeÂś sporĂŞ obraÂżenia. Nie wyglÂądaÂło to zbyt dobrze. W dodatku nic nie zostaÂło z nizioÂłkĂłw.

-2PÂŻ

Ruszy³eœ tak w dalsz¹ drogê...os³abiony...ranny. Po jakiejœ klepsydrze twoje cia³o domaga³o siê odpoczynku, przez co coraz trudniej by³o Ci iœÌ. Woko³o nadal by³y tylko pola, krzaki, parê drzew. Nic nowego...w dodatku zlatywa³y siê wokó³ ciebie komary i jakaœ sowa uczepi³a siê ciebie. Mia³eœ ochotê wszystkich i wszystko porozwalaÌ, ale zmêczenie zwyciê¿y³o nad z³oœci¹.


Po dwóch klepsydrach póŸniej, poma³u wschodzi³o s³oùce. Od jakiegoœ czasu pojawia³y siê liczne wzniesienia i pagórki. Mimo potwornego zmêczenia, uœmiechn¹³eœ siê. Ju¿ blisko...tak nie wiele brakujê...

Otrzymujesz przypad³oœÌ: Zmêczenie